Leahy (Can) tiltle: Good Water music: Folk-Roots year: february 26, 2021 promotion: Speak Easy (Beverly Kreller) info artist: Leahy © Rootsville 2021 |
---|
De JUNO Award-winnende, Canadese progressieve folk-roots groep LEAHY brengt een briljant nieuw album "GOOD WATER' uit op vrijdag 26 februari 2021. Het nieuwe album belicht hun songwriting en zang, en onthult een eigentijdse versie van het originele Leahy-geluid met de toevoeging van elektrische gitaar en accordeon aan hun arsenaal aan instrumenten. Naast hun eerste single, het titelnummer, is er een sprankelende songtekstvideo die officieel uitkomt op vrijdag 22 januari 2021. Bezoek voor meer informatie hun website.
Geproduceerd en gemixt door Grammy Award-winnende, (en mede-Canadees), David Bottrill (Peter Gabriel, Afro Celt Sound System), voelt de band dat Good Water hun meest ambitieuze opnameproject tot nu toe is. Met verbluffende leadzang, harmonieën tussen broers en zussen en weelderige, gepolijste productie, zou het moeilijk zijn om het oneens te zijn. Naast de twee prachtige versies van het titelnummer, is het volgende nummer, 'Tears', een episch, melodieus popnummer dat niet zou misstaan op een Celine Dion-album - maar met rockende elektrische gitaar van Nick Johnston.
Een instrumentaal origineel dat zo boeiend is, dat het klinkt alsof het is aangepast van een tijdloze traditionele melodie, "Little Moon" bouwt voort op een solo-arpeggio-piano door de eerste viool toe te voegen, dan percussie, en dan een tweede viool, drums en elektrische gitaar. Als het kapot gaat en terugkeert, verdubbelt het het plezier. Aangedreven door wat aanstekelijk, slip-time drumwerk en een bitterzoete melodie die past bij het sentiment, geeft "Any Other Way" prachtig de Joni Mitchell-waarheid weer dat er iets verloren gaat, maar er elke dag iets aan wordt gewonnen met het leven. En per saldo is het het waard.
"Friend" is een lyrisch eerbetoon aan de natuurlijke ups en downs van een aanhoudende, langdurige vriendschap, die sonisch rijdt op een bruisende pianopartij en eindigt op een tintelende coda met meerdere mandolines die herinnert aan de opening van Peter Gabriel's "Solsbury Hill." Een ander instrumentaal origineel dat net zo eeuwig en boeiend klinkt als elke klassieke viool die je zou willen noemen, "Star of the Sea" benadrukt een pittige accordeon die eindigt in een geharmoniseerd duet met de viool. "Falling", het niet zo verborgen juweeltje van het album, is een adembenemende vocale uitvoering, van een even mooie ballad als je waar dan ook zult horen.
Het profiteert enorm van Leahy's vastberadenheid om niet te zwichten voor de verleiding om het optreden met de volledige band op te bouwen; in plaats daarvan laten ze het achter als een bijna onopgesmukt vocaal en pianostuk, wat het veel sterker maakt. Ballads gaan meestal over verloren liefde, maar deze neemt een ironische wending, omdat het gaat over de onzekerheid van een nieuw gevonden liefde. Op "Joanne" neemt de pulserende piano de leiding. Het nummer klinkt alsof Shawn Colvin en Bruce Hornsby samenkwamen voor een uptempo, up-to-the-minute popmelodie die de eeuwige vragen stelt. 'My Old Man' is een pijnlijk mooie pianoballad die het verhaal vertelt van hoe de gave van muziek werd doorgegeven tussen twee generaties van de Leahy-familie, en hoe sommigen van de jongeren in het jongere cohort een ander muzikaal pad kozen maar er toch naar streefden eren de erfenis van hun vader.
De video, geproduceerd door Julie Frances Leahy met video en animatie door Adam Helmers, kenmerkte de simpele stroom van water die de essentie van de krachtige teksten van het titelnummer vastlegt. De glorieuze meervoudige harmonieën op “Good Water” bieden een perfect voertuig voor het anthemische sentiment van het nummer. Elke regel van het refrein kronkelt en vouwt slim in de volgende, waardoor een eenheid ontstaat van gevoel en doel. In het bittere stof van 2020 zijn we allemaal "dorstig naar goed water". De productie is vol en rijk en laat het koor van stemmen glinsteren en stralen terwijl ze hun waarheid spreken. Zoals John Lennon ooit deed, durfde Leahy zich voor te stellen dat 'alle mensen in vrede leven'.
Leahy's opkomst in de Canadese muziekscene aan het eind van de jaren negentig met hun instrumentale single 'Call to Dance', die de hitlijsten behaalde, introduceerde het publiek op een nieuwe manier om toegang te krijgen tot een uniek Canadees muziekgenre. De Leahy-benadering van traditionele muziek - een combinatie van stride piano, stuwende slaggitaar, voortstuwend drummen en een kenmerkende basgitaarstijl - een geheel origineel geluid - was de basis van waaruit vioolgeleide instrumentalen werden gelanceerd voor reguliere muziekluisteraars. Een tijdig optreden bij de JUNO Awards leidde ertoe dat ze de openingsact werd aangeboden voor Shania Twain tijdens haar recordbrekende Come On Over-tour. Deze geweldige kans bracht hun krachtige optreden ten overstaan van miljoenen muziekfans in Noord-Amerika en het VK
tracks:
01. Any Other Way
02. Falling
03.
Friend
04. Good Water
(Radio Edit)
05. Good Water (With Prelude)
06. Joanne
07. Little Moon
08. My Old Man
09. Star Of The Sea
10. Tears
musicians:
Denise - lead vocals
Erin - piano, fiddle, vocals
Maria - acoustic guitar, mandolin, vocals
Julie Frances - piano, keyboards, vocals
Siobheann - bass guitar, fiddle, vocals
Frank - drums, fiddle
Xavier - accordion, electric and acoustic guitar, fiddle